امروز : دوشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۲ می باشد.

مراقب جوانی‌تان باشید

مراقب جوانی‌تان باشید

مراقب جوانی‌تان باشید؛ در مصرف ترامادول اول شدیم!

«استرس داری؟ دپ زدی؟ رو فرم نیستی؟ دوست داری همچین شاد بشی که بی‌خیال همه غصه‌ها بشی و بزنی به سیم آخر؟ کاری نداره، یه دونه از این قرص‌ها بنداز بالا ببین چی می‌شه!» جمله‌ها آشناست؟ شاید به شما هم همین‌ها را گفته‌اند و پیشنهاد داده‌اند با یک قرص همه مشکلات دنیا و مافی‌ها را حل کنید و مثل ستاره‌های هالیوود شاد و بی‌خیال زندگی کنید. حکایت قرص‌های پیشنهادی که حتما وصف و ذمش را بارها در سایت‌های پزشکی و غیرپزشکی و برنامه‌های متنبه‌کننده تلویزیون، خوانده‌اید و دیده‌اید، حکایت آواز دهل است که از دور شنیدنش خوش است و از نزدیک مثل بمبی می‌ماند که در دلت می‌ترکد و ترکش‌هایش آن‌قدر درگیرت می‌کند که آواز را فراموش کنی. هرچند که خیلی‌ها می‌گویند که بابا اینها همه حرف است و این خبرها هم نیست و با دو تا قرص کسی نمرده. شاید برای همین هم هست که هر روز آمار مصرف قرص‌های روان‌گردان در مملکت بالا می‌رود و هشدار و پشت هشدار می‌دهند، اما کو گوش شنوا.

ترامادول هستم، دوست شما؟!
«ترامادول هستم، بی‌ضرر و بی‌خطر! اعتیاد ندارم، شادت می‌کنم و خلاصه هرچه خوبان همه دارند من هم دارم. تازه از داروخانه هم می‌توانی مرا بخری.» این همان غولی است که فعلا در پوستین یک بره خوشگل و نازنازی دلبری می‌کند و خیلی‌ها را می‌کشد سمت خودش. بدون این‌که بدانند چه خطری در انتظارشان است و ممکن است به چه بلایی دچار شوند.
آنهایی که تا به حال فکر می‌کردند فقط اکس و قرص برنج خطرناک است و مصرفش بالاست، بد نیست بدانند که کار مصرف ترامادول در کشور آن‌قدر بالا گرفته که یکی از اعضای انجمن روان‌پزشکان ایران اعلام کرده که مصرف داروی مخدر ترامادول در ایران نسبت به سایر کشورها بیشتر است. البته دلیلش را هم گفته. براساس آمار در هر منطقه‌ای مصرف مواد مخدر بالا باشد مصرف این ماده هم بالاست. ما هم که خدارو شکر در جاده ترانزیت مواد مخدر نشسته‌ایم و محموله‌ها از کنارمان رد می‌شوند و گرد راهشان هم به ما می‌رسد. به گفته علی فرهودیان ترامادول دارویی است که در داخل بدن روی مواد شیمیایی مغز از جمله سروتونین و نوراپی‌نفرین اثر می‌گذارد و سطح آن را تغییر می‌دهد.
این ترامادول آن‌قدر جلب است و زیر زیرکی روی بدن تاثیر می‌گذارد که به فکر جن هم نمی‌رسد. همه داروها وقتی به صورت خوراکی استفاده می‌شوند باید قبل از این‌که وارد فضای عمومی خون شوند، از کبد گذر کنند و وقتی ترامادول از کبد عبور می‌کند، به ماده‌ای شکسته تبدیل می‌شود که آن ماده مخدر است و حسابی نشئه می‌کند. نشئگی که مثل همه مواد مخدر چند روزی خوشحال‌کننده است و بعد از مدتی می‌شود بلای جان.
آنهایی که با ادعای اعتیادآور نبودن ترامادول آن را تبلیغ می‌کنند، خودشان هم نمی‌دانند که کافی است دو یا سه روز مصرف نکنند و همه زندگی‌شان به هم بریزد. اما با همه اینها بازهم این قرص طرفدار دارد. فعلا خستگی، افسردگی، استرس، تنش و اضطراب و کاهش توانایی جنسی مهم‌ترین عواملی است که خیلی‌ها را می‌کشاند سمت این قرص موذی. غافل از این‌که شاید چند روزی بشود با بالا انداختنشان خوش بود، اما خیلی زود روزهای سخت از راه می‌رسند.

ببخشید ترامادول دارید؟
خیلی از پزشکان و متخصصان مقصر اصلی را داروخانه‌ها می‌دانند و قانونی که فروش این داروها را ممنوع نکرده است. ترامادول را خیلی راحت می‌شود از یک داروخانه خرید. ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرمی‌اش را هم می‌توانید پیدا کنید آن هم خیلی ارزان. جالب اینجاست که طبق قانون فروش این قرص بدون نسخه تخلف محسوب می‌شود و ممنوع است، اما فعلا که از این خبرها نیست و همه کارشناس‌ها هم فروش بی‌دردسر این دارو را عامل اصلی ترویجش می‌دانند. کسی هم خیلی به فکر نیست. البته تزریقی هم هست که شرمنده دیگر داروخانه‌ها نمی‌فروشند و فقط در بیمارستان‌ها پیدا می‌شود. اصلش را بخواهید ترامادول یک مسکن خیلی قوی است که مخدرش بالاست. اما خیلی‌ها گول خوشحال کننده بودنش را می‌خورند. اتفاقات عجیب و غریبی هم فعلا دارد می‌افتد. از گوشه و کنار می‌شنویم که خیلی از همین دکتر قلابی‌ها که تبلیغات ترک اعتیادشان از سر و کولمان بالا می‌رود و قول شرف می‌دهند که سه روزه ترک دهند، همین قرص موذی را پودر می‌کنند و در کپسول‌هایشان می‌ریزند تا معتاد از همه جا بی‌خبر فکر کند که نه تنها ترک کرده، بلکه بسیار هم حالش خوب است. اما ای دل غافل که دو روز دیگر یکی باید بیاید و اعتیاد به ترامادول را جبران کند. خیلی‌ها هم یواشکی و در گوشی خبر از آمار بالای مصرف این قرص در خوابگاه‌ها و بین دانشجوها می‌دهند. هرچند که خیلی‌ها قبل از دانشجو شدن و در دوران کنکور تجربه‌اش کرده‌اند. آن هم به دلیل این‌که کمی از استرسشان کم کند. استرس رتبه، تراز و پز‌هایی که مامان جان و بابا جان به فک و فامیل داده‌اند که بچه‌مان قرار است دکتر شود. حالا بچه‌ای که خون هم می‌بیند می‌ترسد، همراه استرس قبول نشدن و توسری‌خوردن می‌افتد تنگ یک رفیق ناباب که این دفعه منقل و اینها در کارش نیست و خیلی تمیز قرص را می‌دهد دستش تا بی‌خیال اضطراب شود. دانشجوها هم کم و بیش برای همین می‌روند سراغش. گاهی افسردگی خوابگاهی‌ها را می‌گیرد و گاهی می‌خواهند برای شب امتحان و کوه کتاب‌ها و جزوه‌های مانده بیدار بمانند و برای همین ترامادول می‌خورند. اما ترامادول هم معتاد می‌کند. روزی یک قرص دیگر جواب نمی‌دهد و کم‌کم باید دوزش را بالا برد تا سرخوش شد و یک‌دفعه می‌بینید که ای داد بیداد گرفتار شده‌اید. این است حکایت آن مار خوش خط و خال!

یک جوان هم‌سن و سالمان این غول را شکست داده
شاید هرچه دکتر‌ها بگویند و ما بنویسیم باور نکنید که این قرص‌ها چه بلایی می‌توانند سر ما و شما بیاورند. اما یکی از بچه‌های هم‌سن و سالمان هست که تا آخر این راه را رفته و دیده که تهش هیچ چیز نیست و دوباره برگشته. محمود آن‌قدر از خوردن ترامادول عذاب کشیده که بعد از ترک کردنش یک وبلاگ راه انداخته و تجربیاتش را با همه تقسیم می‌کند و به هر کس هم که بخواهد مشاوره می‌دهد.
محمود از ۱۴ سالگی مصرف مواد مخدر را شروع کرده. اول الکل و بعد هم ترامادول. خودش می‌گوید: «در آن دوران هم تحولات دوران بلوغ اذیتم می‌کرد و هم مشکلات خانوادگی شدیدی که داشتم. اعتمادبه‌نفسم پایین بود و اضطراب داشتم. خانواده هم نظارتی نمی‌کرد. چند تا از دوستانم گفتند از این قرص می‌خورند و به من هم تعارف کردند و من هم خوردم. بار اول اتفاق بدی نیفتاد. برعکس خوب هم بود. بی‌خیال می‌شدم و مشکلاتم را نمی‌دیدم. اعتماد به نفسم هم رفته بود بالا و تمرکزم بیشتر شده بود. دیگر از اضطراب هم خبری نبود. اما بعد از یک مدت و وقتی دوز مصرفم رفت بالا، همه چیز برعکس شد. وزنم خیلی آمد پایین، افسردگی شدید پیدا کردم، خوابم به هم ریخت، حافظه‌ام کم شد و تنش پیدا کردم.» روزهای آخر مصرف ۱۰ تا ۱۲ قرص می‌خورد و حالش هر روز بدتر می‌شد. ترس از همین حال بد باعث شد محمود به فکر ترک بیفتد. خواهرش هم کمکش کرد و بالاخره با یکی از NGO توانست ترک کند و با مشکلاتش کنار بیاید.
ترکی که چندان هم راحت نیست: «علائم ترک ترامادول کاملا شبیه ترک سایر مواد است. خماری، بدن‌درد، سردرد، اسهال و استفراغ و سرگیجه. اما اینها بالاخره رفت. ولی هنوز عوارض مصرف را دارم. گاهی خیلی افسرده می‌شوم و یا هنوز حافظه‌ام مثل قبل نشده.» حالا محمود با وبلاگش سعی می‌کند بقیه را هم نجات بدهد. همه آنهایی که فکر می‌کنند ترامادول و قرص‌های دیگر اعتیاد ندارند و فقط خوشحالشان می‌کند. خودش می‌گوید که خیلی‌ها نمی‌دانند معتاد شده‌اند: «تلفن‌هایی دارم که طرف خودش را معتاد نمی‌داند و واقعیت را انکار می‌کند، اما بعد از چند بار حرف زدن می‌فهمد که چقدر مشکل پیدا کرده. خیلی‌ها را می‌شناسم که تشنج کرده‌اند. کسی بود که با همین تشنج یکی از مویرگ‌های مغزش پاره شد و شاید اگر دیر به دادش می‌رسیدند می‌مُرد. با یکی از مصرف‌کننده‌ها در تماسم که روزی ۲۰ قرص می‌خورد و چند بار تشنج کرده. حالا هم همسرش می‌خواهد طلاق بگیرد. با همه اینها نمی‌دانم چرا قرصی به این خطرناکی این‌طور راحت در داروخانه فروخته می‌شود و هیچ کس جلویش را نمی‌گیرد. »

* ترامادول چی هست؟
ترامادول شبیه مورفین است که در بازار دارویی ایران به صورت قرص و کپسول ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم و آمپول ۱۰۰ میلی‌گرم وجود دارد و برای درمان دردهای نسبتا شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و دردهای سرطانی استفاده می‌شود.


* عوارض جانبی هم دارد؟
ترامادول ممکن است نشانه‌هایی شبیه مورفین یعنی سرگیجه، خواب‌‌آلودگی، یبوست، تعریق و خارش داشته باشد. ضعف تنفسی، انسداد ریوی، تورم لب‌ها، تورم زبان و صورت و کهیر. تنگی نفس، ضعف تنفسی، تنفس سطحی، افزایش ضربان قلب و تشنج هم از عوارض مصرف زیاد ترامادول است.


* چه وقت‌هایی نباید ترامادول خورد؟
ترامادول را به عنوان مسکن هم تجویز می‌کنند، اما گاهی همین هم خطرناک است. برای کسانی که سابقه تشنج دارند، جراحات مغزی یا تومور دارند، الکل، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد درد مخدر استفاده می‌کنند، نباید این دارو تجویز شود. سینوزیت و مشکلات کبدی و کلیوی هم می‌تواند مانع مصرف ترامادول شود.


* ترامادول می‌کشد؟
هنوز خبری درباره این‌که این داروها می‌کشد یا نه منتشرنشده، اما وقتی یکی با این قرص‌ها حسابی قاطی کند می‌تواند به سرش بزند و خودکشی کند. چند ماه پیش پسر ۲۲ ساله‌ای بعد از خوردن یکی از قرص‌های روان‌گردان می‌خواست خودش را از یک برج بلند پرت کند که برادران نیروی انتظامی رسیدند و بالاخره توانستند از خر شیطان پیاده‌اش کنند. جوان عزیز قبلا خودش را حسابی مجروح کرده بود و جای سالم در بدنش نبود.

منبع: مقالات کانون مشاوران ایران

بازدید:۷۲۳۰۸۹

رتبه مقاله درگوگل:5-Stars

ارسال نظرات

پاسخی بگذارید

*