درمان_نازایی_رابطه_جنسی_تریبون_آزاد
رابطه جنسی بر اساس برنامه زمانی؟ درمان نازایی منجر به ایجاد مشکلاتی در رابطه صمیمی و جنسی موجود می شود.
اکثر زوجین می دانند که درمان نازایی منجر به ایجاد آسیب فیزیکی و عاطفی برای آنها می شود – ولی اکثر آنها آمادگی لازم برای مقابله با تاثیر این درمان بر روی رابطه صمیمی و جنسی شان را ندارند.
تمرکز بیش از حد بر روی بارداری می تواند منجر به ایجاد معایب قابل توجهی در تمایل و تحریک زنان شود و همچنین می تواند منجر به ایجاد بد عملکردی جنسی در مردان شود. محرک های تنش زای زیر دلیل این موضوع می باشند.
از بین رفتن حالت خود به خودی.
در طول درمان نازایی، تمایل دلیل اصلی دوست داشتن نمی باشد. در مقابل، ساعت ها، دما سنج ها، داروها، فراصوت ها و آزمایش ها، بهترین زمان ممکن برای رابطه جنسی را تعیین می کنند.
زوجین نازا به منظور به حداکثر رساندن احتمال باروری در زمان هایی رابطه جنسی بر قرار می کنند که تخمک گذاری صورت می گیرد و تعداد اسپرم ها افزایش می یابد، و آنها این کار را در پوزیشن هایی انجام می دهند که منجر به رسیده شدن اسپرم به حرکت تخمک شود.
هر چند که این تعداد از برنامه ریزی ها برای افزایش احتمال حامله شدن ضروری می باشد، ولی یک سری زیان هایی هم دارد: ۴۵ درصد از زنان مراجعه کننده به درمان نازایی گزارش کرده اند که داشتن رابطه جنسی بر مبنای ساعت، استرس زا می باشد.
درخواست رابطه جنسی از مردان می تواند باعث شود که احتمال بدعملکردی نعوظی و انزال زودرس افزایش پیدا کند. اکثر زنان تمایل به رابطه جنسی را از دست می دهند و بدون هیچ تحریک و صرفا بر اساس ساعت چنین رابطه ای را برقرار می کنند.
تجویز دارویی برای رابطه جنسی.
زوجین از تجاوز های جنسی به بدنشان، اندام های تناسلی شان و حتی در نسبت به زندگی جنسی شان رنج می برند.
اندام های جنسی آنها برای بررسی شدن عملکردشان، آزمایش و ارزیابی می شوند؛ این کار در اغلب مواقع از طریق فرآیندی صورت می گیرد که منجر به آسیب زدن به آنها یا محدود شدن احساسات شان می شود.
داروهای هورمونی که منجر به افزایش تخمک گذاری می شوند، قدرت اسیدی واژن را افزایش می دهند، یا یک لایه رحمی را ایجاد می کنند که در اغلب مواقع منجر به تغییر وضعیت روانی و کاهش تمایل فرد می شود.
در برخی از مراحل، این پروسه بالینی به صورت مکانیکی مورد بررسی قرار می گیرد، چه به صورت مفید یا به صورت نامفید، و فقط رابطه آمیزش جنسی که در زمانی مناسبی صورت می گیرد، می تواند منجر به ایجاد نتیجه – یک حاملگی –شود.
فرآیند کمک به زوجین منجر به ایجاد یک بچه می شود که به طعنه می توان گفت ممکن است فاقد صفات انسانی باشد.
ایجاد تغییراتی در تعاریف جنسی از خود.
تحقیقات صورت گرفته نشان داده است زنانی که در طول دوره درمان نازایی قرار دارند، در صورتی که در طول یک ماه تخمک گذاری را انجام دهند، دیدگاه آنها بیشتر فمنیستی خواهد بود، ولی در صورتی که در طول چند ماه تخمک گذاری انجام ندهند، دیدگاه آنها کمتر فمنیستی خواهد بود.
در صورتی که مردان نتوانند از طریق مقاربت جنسی یک بچه ای ایجاد کنند، صرف نظر از اینکه این مورد به دلیل تعداد اسپرم های آنها می باشد یا نه، احساس اعتماد به نفس کمتری خواهند داشت.
در اغلب مواقعی که بارداری بدون مقاربت جنسی و در نتیجه اقدامات درمانی از طبی بارداری درون رحمی یا بارداری در محیط آزمایشگاهی و کاشت ایجاد می شود، ممکن است که زوجین خودشان را به عنوان افراد شکست خورده از نظر جنسی در نظر بگیرند.
درمان_نازایی_رابطه_جنسی_تریبون_آزاد
در طول درمان نازایی و بعد از آن، به چه نحوی می توان وضعیت رابطه صمیمی جنسی را بهتر کرد
تایید کردن وضعیت بحرانی.
معمولا نازایی در یک رابطه ازدواجی یا مشارکتی صورت می گیرد و در اغلب مواقع اولین آزمایش غیر منتظره در مورد قدرت مربوط به مهارت های مقابله ای مشترک آنها می باشد.
تمایلات جنسی و ارتباط عاطفی ذاتا موارد غیر قابل تفکیکی هستند.
زوجین باید بپذیرند که مسیر آنها برای بارداری پیچیده تر خواهد بود و نسبت به حالتی که در نظر داشتند، پیچیدگی مکانیکی بیشتری خواهد داشت؛
این وضعیت ایجاب می کند که آنها در رابطه با این موضوع صحبت کنند و بدون داشتن یک اطمینان نادرست نسبت به نحوه ارتباط موجود، عقاید خودشان را نسبت به ناامیدی موجود بیان کنند.
محافظت از پیوند موجود در برابر تجاوز بعدی.
ممکن است زوجین نیاز داشته باشند که همدیگر را از نظرات یا تشخیص های مضر صورت گرفته از طرف خانواده هایشان محافظت کنند.
علاوه بر این، افراد دارای منظور مناسب در اغلب مواقع به طور باور نکردنی یک سری اظهار نظرهایی همانند “هر چه زودتر تلاش خودتان را متوقف کنید، احتمالا باردار خواهید شد.” را بیان می کنند.
برای انتخاب فردی به منظور بیان کردن برنامه های خودتان و ایجاد یک سیستم حمایتی از خودتان، سعی کنید که بیشترین دقت را به کار بگیرید.
تحمل کردن چند ماه پشت سر هم بدون بارداری به اندازه کافی دشوار می باشد؛
در صورتی که مجبور هستید تا به یک شنونده ای گزارش دهید که به طور قابل تعجبی نگران نتیجه مربوط به زندگی جنسی شما می باشد، سعی کنید که تنها باشید و ارتباط خودتان را با چنین افرادی قطع کنید.
رابطه جنسی صمیمی را از فرآیند درست کردن بچه جدا کنید.
در صورتی که قادر به انجام دادن این کار باشید، تخت خواب خودتان را به یک مکانی برای تلاش کردن به منظور درست کردن بچه تبدیل کنید و برای داشتن رابطه جنسی صرفا با هدف سرگرمی، از مبل، از یک فرش پهن شده در روبروی شعله آتش استفاده کنید یا اینکه یک اتاق هتل را رزور کنید – هر چیزی که خلاقانه تر می باشد و شما را مجبور به برقراری رابطه جنسی می کند.
سعی کنید هر ماه، بدون داشتن فشار مربوط به نتیجه رابطه جنسی خودتان، یک تجربه لذت بخشی داشته باشید تا از آن رابطه به عنوان فرصتی برای گفت و گو، لمس کردن، ایجاد ارتباط مجدد و ایجاد اطمینان مجدد نسبت به عشق و تمایل خودتان استفاده کنید.
احساسات خودتان را به اشتراک بگذارید.
سعی نکنید که برای همسرتان قوی باشید. نسبت به نگرانی هایی که در ذهنتان دارید، صریح باشید و از همسرتان در رابطه با ترس های وی سوالاتی بپرسید.
زوجینی که در یک چرخه ارتباطی گیر می کنند که یکی از طرفین شکایت یا انتقاد می کند و طرف مقابل از خودش دفاع می کند یا وی را ترک می کند، با ریسک مربوط به خارج شدن از ارتباط جنسی و رابطه شان قرار دارند.
شاید برای داشتن یک ارتباط مشخص در طول این دوره استرس زا بخواهید که به درمان مراجعه کنید.
نویسنده : تریبون آزاد