چکیده

اختلال تمایل جنسی بیش فعال (HSDD) و اختلال تنفر جنسی (SAD) یک گروه از اختلالات تشخیص داده شده ای هستند که بر روی مردان و زنان تاثیرگذارند.

برخلاف میزان رواج و شیوعی که این اختلالات دارند، معمولا از طریق ارائه دهندگان مراقبت سلامتی یا بیماران مورد شناسایی قرار نمی گیرند، چرا که دارای ماهیت شخصی و نامشخصی هستند.

ما به عنوان پزشکان، نیاز داریم که کارهایی فراتر از ایجاد شرایط راحت برای درمانجوها انجام دهیم، تا بتوانیم مشکلات جنسی آنها را شناسایی کنیم و درمان مناسبی را بر روی آنها اجرا کنیم.

این مقاله با استفاده از چرخه واکنشی جنسی[۱] به عنوان یک مدل در مورد تغییرات روان شناختی افراد در طول تحریک جنسی و راهنمای تشخیص آماری اختلالات ذهنی، پنجمین ویرایش، با تمرکز بر روی میزان شیوع، آسیب شناسی و درمان، ادبیات مربوط به اختلالات تمایل جنسی را بررسی خواهد کرد.

واژگان کلیدی: اختلالات مربوط به تمایلات جنسی، تمایلات جنسی، بدعملکردی جنسی، اختلالات جنسی، چرخه واکنش جنسی، اختلال تمایل جنسی، اختلال انگیختگی جنسی، اختلال جنسی بیش فعال.

معرفی

اختلال تمایل جنسی بیش فعال (HSDD) و اختلال تنفر جنسی (SAD)[2] بر روی زن و مرد تاثیرگذار است.

برخلاف میزان رواج و شیوعی که این اختلالات دارند، معمولا از طریق ارائه دهندگان مراقبت سلامتی یا بیماران مورد شناسایی قرار نمی گیرند چرا که دارای ماهیت شخصی و نامشخصی هستند.

این مقاله با استفاده از چرخه واکنشی جنسی[۳] به عنوان یک مدل در مورد تغییرات روان شناختی افراد در طول تحریک جنسی و راهنمای تشخیص آماری اختلالات ذهنی، پنجمین ویرایش[۴] (DSMIV- TR)، با تمرکز بر روی میزان شیوع، آسیب شناسی و درمان، ادبیات مربوط به دو اختلال تمایل جنسی را بررسی خواهد کرد.

پزشکان با مطلع شدن نسبت به این موضوع، به صورت امیدوار کننده به مرحله ای فراتر از مرحله درمان حرکت خواهند کرد تا بتوانند مشکلات جنسی بیمار را به صورت مناسبی تشخیص بدهند و روشهای درمانی مناسبی را اجرا بکنند.

تعریف تمایلات جنسی

تمایلات جنسی عبارت از یک تعامل پیچیده مابین عوامل مختلفی است که شامل عوامل آناتومیکی، فیزیولوژیکی، روان شناختی، رشدی، فرهنگی و رابطه ای می باشد.

تمامی عوامل بیان شده باعث می شوند که تمایلات جنسی فرد در زمان های مختلف و همچنین در مراحل رشد و تغییر در چرخه زندگی، دارای درجه های مختلفی باشد. تمایلات جنسی موجود در افراد بالغ از هفت مولفه تشکیل می شوند که عبارتند از:

• هویت جنسی
• موقعیت
• توجه
• تمایل جنسی
• ارگاسم
• رضایت عاطفی

هویت جنسی، موقعیت و توجه مربوط به هویت جنسی می باشند، در حالیکه تمایل جنسی، تحریک و ارگاسم مربوط به عملکردهای جنسی می باشند.

تعامل ما بین شش مولفه اولی منجر به تجربه کردن رضایت عاطفی می شود. علاوه بر عوامل مختلفی که در تمایلات جنسی نقش دارند، همچنین یک سری پیچیدگی های اضافی در مورد تمایلات جنسی همسر و طرف مقابل وجود دارد. اظهار تمایلات جنسی یک فرد بستگی به جذاب بودن و تمایلات جنسی طرف مقابل دارد.

چرخه واکنش جنسی

چرخه واکنش جنسی شامل چهار مرحله می باشد: تمایل جنسی، تحریک، ارگاسم و رفع. مرحله یک مربوط به چرخه واکنش جنسی و تمایل جنسی، شامل سه مولفه می باشند که عبارتند از: تحریک جنسی، انگیزش جنسی و تمایل جنسی.

این موارد به ترتیب نشان دهنده جنبه های بیولوژیکی، روانشناسی و اجتماعی می باشند. تحریک جنسی از طریق مکانیزمهای درون ریزی عصبی – روانی ایجاد می شود. فرض بر این است که سیستم کناری و بخش پرآپتیک[۵] مربوط به هیپوتالاموس پیشین – میانی، نقش مهمی را در تحریک جنسی دارند.

همچنین تحریک جنسی تا حد زیادی تحت تاثیر هورمون ها، داروها (برای مثال، از طریق داروهای کاهنده فشار کاهش می یابد، از طریق مولفه های دوپامینرژیک مربوط به درمان بیماری پارکینسون، افزایش می یابد) و مواد قانونی و غیرقانونی (برای مثال، الکل، کوکائین) قرار دارد.

مرحله ۲، انگیختگی، مربوط به تحریک روانشناسی یا فیزولوژیکی می باشد. تغییرات فیزیولوژیک زیادی در مردان و زنان صورت می گیرند که آنها را آماده ارگاسم می کنند و معمولا از طریق واسوکوجسشن[۶] به یک مورد پایدار تبدیل می شوند.

در مورد مردان، افزایش فشار خون منجر به نعوظ، تغییر رنگ آلت و زاویه بیضه ای می شود. واسوکوجسشن در زنان منجر به لیزی واژنی، تورم چوچوله ای، و تغییرات رنگ فرج می شود. در حالت کلی، ضربان قلب، فشار خون، و سطح تنفس و همچنین انقباض ماهیچه ای بیش از حد در بیشتر گروه های ماهیچه ای، منجر به طولانی تر شدن این مرحله می شود.

مرحله ۳، ارگاسم، منجر به افزایش مستمر میزان تنفس، ضربان قلب و فشار خون و انقباض اختیاری و غیراختیاری بیشتر ماهیچه ها می شود. در مردان، انزال از طریق انقباض مجرای پیشاب، رگ، کیسه های اصلی، و پروستات به یک مورد مداوم تبدیل می شود. در زنان، رحم و سطح پایین ارتباط واژنی یک مورد غیراختیاری می باشد.

طول مدت آخرین مرحله، رفع  شدن، تا سطح زیادی بستگی به ارگاسم ایجاد شده دارد.

در صورتی که ارگاسم قابل دستیابی نباشد، بیقراری و ناراحتی می تواند ایجاد شود و به صورت بالقوه می تواند تا چند ساعت به طول بکشد در صورتی که ارگاسم ایجاد شود، حالت رفع می تواند ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به طول بکشد و فرد به یک احساس آرامش و راحتی دست پیدا کند.

میزان تنفس، ضربان قلب، و فشار خون به سطح قبلی و مبنا بر می گیرند و واسکونجسشن کاهش می یابد. زنان می توانند در یک دوره مقاوم، چند ارگاسم موفق و پشت سر هم را تجربه کنند.

اکثر مردان دارای یک دوره مقاوم هستند که بعد از ارگاسم ایجاد می شود، به نحوی که ارگاسم بعدی غیرممکن می باشد.

معیار

همانطور که در بالا بیان شده، دو نوع اختلالات تمایل جنسی وجود دارند. HSDD در DSM – IV – TR به عنوان “کمبود مکرر یا دائمی (یا نبود) فانتزی های جنسی و تمایل نسبت به فعالیت جنسی” تعریف شده است.

“تشخیص کمبود یا نبود این موارد از طریق متخصصان بالینی صورت می گیرد، و در حین این بررسی عوامل تاثیرگذار بر روی عملکرد جنسی، همانند سن و زمینه زندگی شخص، در نظر گرفته می شوند

“.  SAD به عنون “تنفر بیش از حد مداوم یا مکرر ، و خشونت نسبت به تمامی (یا تقریبا تمامی) ارتباطات جنسی تناسلی با شریک جنسی” تعریف می شود. DSM – IV – TR شش زیرگروه را لیست کرده است: مادام العمر، اکتسابی، عمومی شده، موقعیتی، ناشی از عوامل روانشناختی، و به دلیل فاکتورهای ترکیب شده. این کار به منظور تشخیص یک اختلال بدعملکردی جنسی در فرد صورت می گیرد.

همچنین یک مشکل روان شناسی – فیزیولوژیکی باید وجود داشته باشد تا بتواند منجر به اختلال قابل توجه یا مشکلات میان فردی شود، و این مشکل نتواند به عنوان یکی از تشخیص های مربوط به محور (گروه) یک[۷] در نظر گرفته شود.

همچنین قبل از تشخیص HSDD یا SAD در یک فردی، باید از بروز دو اختلال جنسی جلوگیری کرد. این اختلالات عبارت از بدعملکردی جنسی ناشی از مواد و اختلال جنسی ناشی از شرایط بالینی عمومی می باشد.

شیوع

میزان شیوع اختلالات تمایل جنسی در اغلب موارد تحت تاثیر سایر موارد قرار می گیرد. بررسی زندگی اجتماعی و سلامت ملی نتیجه گیری کرد که ۳۲ درصد از زنان و ۱۵ درصد از مردان در طول چند ماه از سال گذشه، هیچ نوع تمایل جنسی نداشته اند.

جمعیت مشارکت کننده در این مطالعه عبارت از مردان و زنان انگلیسی زبان آمریکایی بودند که به موسسه خاصی وابسته نبوده اند و سن آنها ما بین ۱۸ و ۵۹ سال بود.

تا به حال هیچ نوع مطالعه گسترده ای در زمینه حالت های شایع SAD صورت نگرفته است،  ولی فرض بر این است که یک اختلال کمیابی می باشد. هر دو مورد HSDD و SAD دارای نسبت رواج زنان به مردان بالاتری می باشد، هر چند که این اختلاف در SAD بیشتر است.

این اختلال تمایل جنسی می تواند به عنوان شرایط سخت همراه با HSDD در نظر گرفته شود که میزان شدت آن کمتر از دو اختلال بیان شده قبلی می باشد.

علت شناسی

علت شناسی بیان شده در مورد HSDD بر روی نوع زیرگروه بودن آن (برای مثال، عمومی شده یا موقعیتی، مادام العمر یا اکتسابی) تاثیرگذار است.

برای مثال، مادام العمر بودن HSDD می تواند به دلیل مشکلات هویت جنسی (هویت جنسی، تمایلات جنسی، یا نابهنجاری جنسی) یا به دلیل نداشتن رشد جنسی مناسب (پس زمینه محافظه کارانه بیش از حد، موارد غیرنرمال توسعه ای، یا سوء استفاده) باشد.

به طور معکوس، مشکلات موجود در روابط جنسی جدید می توانند منجر به یک زیر گروه اکتسابی یا موقعیتی  از HSDD شوند.

هر چند که از جنبه نظری نداشتن هیچ گونه علت شناسی محتمل است، ولی تمامی احتمالات باید بررسی شوند که شامل راستگو بودن بیمار در پاسخ نسبت به سوالات مربوط به تمایلات جنسی و آگاهی هدفمند بیمار نسبت به اختلال جنسی خودش می باشد.

در اغلب موارد، به دلیل عوامل گمراه کننده ای که وجود دارند، همانند نرخ های بالای بیماری های مشترک و زیرگروه های ترکیب شده از اختلالات جنسی که شامل عوامل بالینی و مربوط به مصرف مواد هستند، تشخیص و درمان اختلالات مربوط به تمایل جنسی به سختی امکانپذیر است.

برای مثال، در مورد بیماری که اختلال افسردگی اصلی مکرر و اختلال تنگی نفس در هنگام خواب[۸] (OSA) به پزشک مراجعه می کند، مشخص کردن این مورد که کاهش تمایلات جنسی وی به دلیل صورت گرفتن افسردگی، درمان ضد افسردگی، OSA، مشکلات متعدد میان فردی یا ترکیبی از این عوامل بوده است، به راحتی امکان پذیر نمی باشد.

حتی در زمانی که اطلاعات دقیق مربوط به گذشته زندگی فرد در دسترس باشد، پیدا کردن عامل ایجاد مشکل به راحتی قابل تشخیص نمی باشد.

کاهش تمایلات جنسی در چند مورد از اختلالات روان پزشکی مشاهه شده است. برای مثال، افراد دارای اسکیزوفرنیا (جنون جوانی) و افسردگی عمده، کاهش تمایل جنسی را تجربه کرده اند.

قبل از شروع درمان HSDD و SAD، باید یک بررسی کلی صورت بگیرد تا شرایط بالینی عمومی یا موادی که منجر به کاهش تمایل جنسی یا تنفر جنسی می شوند، قبل از درمان مشخص شوند. این بررسی شامل یک بررسی فیزکی کامل و بررسی آزمایشگاهی خواهد بود.

یکی از عوامل روان شناختی مهم در این آزمون، وضعیت تیروئیدی می باشد که در افراد دارای کم کاری تیروئیدی یک حالت غیرعادی خواهند داشت  و این امر منجر به کاهش تمایلات جنسی در این افراد خواهد شد.

همچنین سطح پایین تستوسترون بر روی تمایل جنسی تاثیرگذار خواهد بود. در وضعیت نرمال روانشناختی، میزان تستوسترون ما بین ۳ تا ۱۲ ng/mL خواهد بود. سطح بحرانی قابل مشاهده در عمکلرد جنسی مردان، ۳ ng/mL  می باشد.

همچنین شرایط بالینی مختلفی می توانند منجر به کاهش تمایلات جنسی شوند (برای مثال، مرض قند، کم کاری تیروئید، بیماری ادیسون[۹]، بیماری کوشینگ[۱۰]، آسیب لایه های پیشانی مغز، یائسگی، بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، نارسایی کلیه، کوفتگی و HIV). همچنین همزمان با افزایش سن ما، تمایلات جنسی ما می توانند کاهش پیدا کنند.

بیشتر داروهای روانپزشکی می توانند منجر به کاهش تمایل به رابطه جنسی شوند که شامل انواع مختلفی از داروهای ضدافسردگی (بازدارنده های باز جذب سرتونین انتخابی، بازدارنده های باز جذب سرتونین نوراپی نفرین، داروهای ضد افسردگی دارای سه چرخه، بازدارنده های اکسیداز تک آمین و داروهای آرام بخش) می باشند. (جدول ۱)

جدول ۱٫

داروهای روان گردان رایجی که منجر به بدعملکردی جنسی می شوند

دو تعدیل کننده بیولوژیکی مهم تمایلات جنسی، عبارت از دوپامین و پرولاکتین می باشند. دوپامین از طریق مزو حاشیه ای دوپامین پویشی[۱۱]  عمل می کند و منجر به افزایش تمال جنسی می شود؛ در حالی که فرض می شود پرولاکتین منجر به کاهش شهوت جنسی می شود، هر چند که شناخت محدودی نسبت به مکانیزم های آن وجود دارد. دوپامین به صورت مستقیم، از انتشار یافتن پرولاکتین از غده هیپوفیز جلوگیری می کند. داروهایی که منجر به افزایش انتشار پرولاکتین و یا پیشگیری از انتشار دوپامین می شوند، می توانند در کنار سایر تاثیرات جانبی جنسی که دارند، منجر به کاهش تمایلات جنسی شوند.

در صورتی که بیمار سابقه مشکلات مربوط به تمایلات جنسی را نداشته باشد و یک رابطه جدیدی را شروع کرده باشد، سایر احتمالات مربوط به تمایل جنسی پایین باید حذف شده باشند. این احتمال وجود دارد که فرد دارای اختلال تمایل جنسی نباشد، ولی در عوض تفاوت قابل توجهی ما بین سطح تمایل هر فرد وجود داشته باشد و یک تفاوتی را ایجاد کند. به منظور بدست آوردن یک تصویر و دیدگاه دقیق نسبت به رابطه، انجام دادن مصاحبه های مجزا اهمیت زیادی دارد.

نکته مهمی که باید مورد توجه قرار بگیرد عبارت از این است که به دلیل وجود داشتن یک باور غلط در مورد اینکه همه مردها به رابطه جنسی تمایل دارند، HSDD موجود در مردان در اغلب موارد با بدعملکردی نعوظی اشتباه گرفته می شود. این افسانه باعث شده است که مردان به درمان مراجعه نکنند و متخصصان سلامتی تشخیص اشتباهی انجام بدهند. سابقه جنسی به عنوان بخشی از ارزیابی سابقه اولیه و فیزیکی، ضرورت زیادی دارد چرا که اکثر بیماران مشکلات جنسی خودشان را بیان نخواهند کرد، مگر اینکه به صورت مشخصی از آنها پرسیده شود. یک سری آزمون ها وجود دارند که مختص تمایلات جنسی (پرسشنامه تمایل جنسی[۱۲]) و سایر زیربخش های مربوط به تمایلات جنسی (مقیاس بین المللی مربوط به عملکرد نعوظی[۱۳]) می باشند.

درمان

روان درمانی

هر چند که روش های درمانی زیادی برای اختلالات تمایلات جنسی پیشنهاد شده است، ولی تا به حال هیچ گونه مطالعه کنترل شده ای آنها را مورد ارزیابی قرار نداده است.

روان درمانی یک روش درمان رایجی برای اختلالات جنسی می باشد. از دیدگاه روان پویشی، بد عملکردی جنسی به دلیل تضادهای غیرهوشیارانه رفع نشده در مراحل اولیه رشد ایجاد می شود.

درمان بر روی مطلع شدن نسبت به این تضادهای حل نشده و تاثیر آنها بر روی زندگی بیمار متمرکز است. در حالی که احتمال صورت گرفتن پیشرفت وجود دارد، ولی اغلب بدعملکردی های جنسی به یک مورد مستقل و مداوم تبدیل می شوند و برای درمان آنها باید از تکنیک های تکمیلی استفاده کرد.

یکی از رهیافت هایی که در زمینه درمان اختلالات مربوط به تمایلات جنسی و سایر بدعملکردی های جنسی دارای موفقیت بوده است و پیشگامان آن مسترز و جانسون[۱۴] بوده اند، عبارت از سکس درمانی می باشد.

در این روش درمانی، زوجین همراه با یک درمانگر مرد و یک درمانگر زن (زوجین گی و لزبین می توانند درمانگران مربوط به جنسیت خودشان را انتخاب کنند) شرکت می کنند.

یک شرط مهم دیگری که در رابطه با استفاده از این روش درمانی وجود دارد عبارت از این است که فقط یکی از طرفین رابطه از بدعملکردی جنسی رنج می برد و درای یک هیچ گونه آسیب روانی دیگری ندارد.

هدف از این روش دوباره ایجاد کردن یک ارتباط باز در رابطه می باشد. یک سری ماموریت های خانگی به زوجین داده می شود، و نتایج آن در دوره های مورد بررسی و بحث قرار می گیرد.

زوجین این اجازه را ندارند که هر نوع رفتار جنسی با یکدیگر داشته باشند و باید ماموریت های مشخص شده از طرف درمانگر را انجام بدهند. ماموریت مشخص شده با پیش نوازی شروع می شود و باعث می شود که زوجین در طول کل چرخه واکنش جنسی توجه کاملی نسبت به یکدیگر داشته باشند؛

همچنین احساسات زوجین هم مورد توجه قرار می گیرد و هدف از این ماموریت، فقط دستیابی به ارگاسم نمی باشد. در نهایت زوجین به مرحله آمیزشی می رسند و تشویق می شوند که از پوزیشن های مختلف  استفاده کنند، بدون اینکه این رابطه را تمام بکنند (به مرحله انزال مرد برسند).

نشان داده شده است که روش درمان شناختی – رفتاری کارایی مناسبی را در درمان اضطراب، افسردگی، و سایر اختلالات روانپزشکی دارد. منطق اصلی این کار عبارت از فعال کردن اتفاقاتی است که منجر به تفکرات غیرارادی منفی می شود.

در نهایت تفکرات منفی منجر به ایجاد احساسات منفی ناراحت کننده و رفتارهای بدعملکردی می شود. هدف از این روش درمانی عبارت از بازسازی عقاید غیرعقلایی از طریق دوره های مشخص شده می باشد.

همچنین از CBT هم برای درمان اختلالات تمایلات جنسی استفاه می شود و در طول آن بر روی تفکرات بدعملکردی، انتظارات غیر واقعی، رفتار طرف مقابل که منجر به کاهش تمایل به آمیزش می شود و تحریکات فیزیکی نامناسب تمرکز می شود. در اغلب این دوره ها، هر دو زوجین شرکت می کنند.

همچین در طول این روش درمانی، احتمال استفاده شدن از سایر روشهای درمانی هم وجود دارد. برای مثال، مردان دارای اختلال تمایل جنسی یا مردان دارای اختلال نعوظی، می توانند به خودارضائی تشویق شوند تا عملکرد اضطراب مربوط به بدست آوردن نعوظ کامل و انزال مورد بررسی قرار بگیرد.

در نهایت، سکس درمانی متمایل به روش تجربه، شامل سکس درمانی همراه با درمان روان پویشی و روانکاوی می باشد و نتایج مناسبی را به دست آورده است.

روان درمانی روان پویشی طولانی مدت، به خصوص برای اختلال تمایل جنسی که ناشی از مشکلات رشدی و هویتی می باشد، می تواند یک روش مفیدی باشد در حالت کلی، اختلالات تمایلات جنسی که مادام العمر و عمومی شده هستند، به سختی قابل درمان می باشند.

SAD در اغلب موارد به صورت تصاعدی رشد می کند و در موارد محدودی به صورت خود به خودی رفع می شود. همچنین این اختلال در برابر درمان مقاوم می باشد.

شاخص های پیش آگاهی ناامید کننده ای به صورت عمومی، مادام العمر، افسردگی همراه با بیماری یا مرتبط با فقدان ارگاسم وجود دارند. هر چند که رفتار درمانی دارای مشکلات زیادی در درمان است، ولی روش موثری در درمان SAD می باشد.

فارموکوتراپی[۱۵]

هورمون های متعددی برای درمان اختلال تمایل جنسی مورد بررسی قرار گرفته اند. برای مثال، جایگزینی اندروژن[۱۶] (هورمون های جنسی که باعث ایجاد صفات ثانویه جنسی، همانند ریش و صدا، در مرد می شوند) به عنوان یک درمان احتمالی برای HSDD مورد مطالعه قرار گرفته است.

“در بیماران هیپوگونادیسم (دارای شرایط نامساعد در غده جنسی)، هر دو مورد صرف نظر کردن از آسیب شناسی و ارائه مجدد یا اندروژن های مستقل یا خارجی، بر روی تعداد فانتزی های جنسی، تحریک، تمایل جنسی، نعوظ خودانگیخته در طول خواب یا در صبح، انزال، فعالیت های جنسی همراه با یک طرف یا بدون یک طرف مقابل، و ارگاسم از طریق مقاربت جنسی و خودارضائی  تاثیر می گذارد”.

متاسفانه شواهد مربوط به تاثیرگذاری تستوسترون در مردهای ائوژندال (دارای مشکلاتی در بیضه) متضاد می باشند. برخی از مطالعات صورت گرفته، مفید بودن این روش درمان را نشان داده اند، در حالی که مطالعات دیگر هیچ نوع مزیت و فایده ای را برای این روش درمانی مشاهده نکرده اند.

برای مثال، یک مطالعه صورت گرفته توسط او کارول و بنکرافت[۱۷] نشان داده است که تزریق تستوسترون بر روی علاقه جنسی تاثیرگذار است، ولی متاسفانه این امر منجر به صورت گرفتن یک پیشرفت در روابط جنسی نشده است.

یک نظریه مربوط به نبود کارائی در مردان ائوژندال عبارت از این است که تغییر دادن سطوح اندروژن درون زاد از طریق مدیریت کردن انروژن های بروزن زاد، به دلیل مکانیم های هورمونی خودپایداری کارا به سختی امکان پذیر می باشد.

مکمل های اندروژن به شکل های مختلفی در دسترس می باشند که شامل زبانی، زیرزبانی، کرم و پچ پوستی می باشند.

تاثیرات جانبی مکمل های تستوسترون در زنان شامل ازدیاد وزن، بزرگتر شدن چوچوله، رشد مو در صورت، هایپر کلوسترولمیا، تغییراتی در ریسک سرطان سینه بلند مدت و عوامل قلبی – عروقی می باشد. تاثیرات جانبی مکمل های اندروژن در مردان شامل افزایش فشار خون و بزرگتر شدن پروستات می باشد.

همچنین فواید آندروژن درمانی در زنان نامشخص می باشد. هر چند که مطالعات استفاده کننده از سطوح سوپر فیزیولوژیکی مربوط به اندروژن ها، افزایش شهوت و زیست مایه جنسی را گزارش کرده اند، ولی همچنین در صورت مصرف بیش از حد، ریسک ایجاد ویژگی های مردانه در زنان وجود دارد.

نشان داده شده است که تستوسترون درمانی به روش های مختلفی، همانند افزایش تمایل جنسی، فانتزی، واکنش های جنسی، ارگاسم، لذت و رضایت از اقدامات جنسی، منجر به افزایش عملکرد جنسی در زنان یائسه می شود. تقریبا نیمی از تستوسترون زنان، در تخمدان آنها تولید می شود.

شریفین[۱۸] و همکاران زنان ۳۱ تا ۵۶ ساله را که رحم خودشان را بیرون آورده بودند و یا یکی از تخمدان های خودشان را با عمل جراحی بیرون آورده بودند[۱۹]، مورد مطالعه قرار دادند.

به آنها ۱۵۰ یا ۳۰۰ میکرو گرم از تستوسترون به صورت روزمره و به مدت ۱۲ هفته داده شد. هر دو گروه، با یک رابطه واکنشی معین، افزایش فعالیت های جنسی و لذت ارگاسم را نشان دادند.

در سطح ۳۰۰ میکرو گرمی، حتی تعداد فانتزی ها، خود ارضائی ها، و مشغول شدن به آمیزش جنسی حداقل یک بار در هفته وجود داشت. همچنین احساس بهزیستی عمومی هم افزایش یافته بود.

جایگزینی استروژن[۲۰] (هورمون جنسی زنانه که منجر به ویژگی های جنسی ثانویه زنانه می شود) در زنان یائسه منجر به افزایش احساسات واژنی و چوچوله ای می شود، شهوت جنسی را افزایش می دهد و خشکی واژنی و درد در طول آمیزش را کاهش می دهد.

استروژن به شکل های مختلفی قابل دستیابی می باشد که شامل قرص، پچ پوستی، حلقه واژنی و کرمی می باشد. مکمل های تستوسترون منجر به افزایش شهوت جنسی، افزایش حساسیت واژنی و چوچوله ای، افزایش لیزندگی واژنی و افزایش انگیختگی جنسی می شوند.

دهیدرواپیاندروسترون – سولفات[۲۱]، به عنوان یک پیش ماده تستوسترون، برای درمان اختلال های تمایلات جنسی مورد بررسی قرار گرفته است.

سطوح فیزیولوژیکی پایین DSEA-S  در زنان وجود دارد که همراه با HSDD می باشد. زیست مایه و شهوت جنسی افزایش یافته در زنان دارای نارسایی آدرنالینی مشاهده شده است که دارای DHEA-S هستند.

در زنان دارای سرطان سینه، در هنگام دریافت تاموکسیفین[۲۲] (که منجر به افزایش سطوح هورمون های انتشار دهنده گونادوتورپین[۲۳]  و در نهایت تراکم تستوسترون می شود، افزایش زیست مایه و شهوت جنسی گزارش شده است

برخی از داروها به دلیل حالت های دریافت کنندگی که دارند، می توانند برای افزایش تمایل جنسی مورد استفاده قرار بگیرند. برای مثال، آمفتامین و متیلفندیات[۲۴] از طریق افزایش انتشار دوپامین، می توانند سطح تمایلات جنسی را افزایش دهند.

همچنین نشان داده شده است که بوپروپیون[۲۵]، به عنوان یک بازدارنده باز جذب دوپامین و نوراپی نفرین، منجر به افزایش شهوت جنسی می شود.

یک مطالعه صورت گرفته توسط سگراو و همکاران[۲۶] نشان داده است که درمان با استفاده از بوپروپیون[۲۷] در زنانی که قبل از مرحله یائسگی هستند، منجر به افزایش تمایلات جنسی می شود، ولی تفاوت آماری معناداری با پلاسیبو ندارد.

ولی گروه SR بوپروپیون، در سایر سنجش های مربوط به عمکردهای جنسی، تفاوت آماری معناداری با سایر گروه ها ندارد.

این سنجش ها عبارتند از: لذت و تحریک افزایش یافته و تعداد ارگاسم ها. همچنین به نظر می رسد که انواع داروهای گیاهی، همانند یوهیمباین و ریشه جنسان[۲۸] منجر به افزایش تمایل جنسی می شوند، ولی این مورد در مطالعات صورت گرفته مورد تایید قرار نگرفته است.

نتیجه گیری

اختلالات مربوط به تمایلات جنسی، عبارت از اختلالات کمتر شاخته شده و کمتر درمان شده هستند که منجر به ایجاد وضعیت های نامناسبی در روابط می شوند.

به منظور تشخیص مناسب و تعیین عامل (ها) به ارزیابی گذشته فرد و وضعیت فیزیکی فرد نیاز وجود دارد. با استفاده از درمان مناسب می توان به یک وضعیت مناسب تری دست پیدا کرد، ولی تحقیق مستمر در مورد بدعملکردی های جنسی یک مورد مهمی در رابطه با رفع مشکلات موجود می باشد.

پزشکان با  آشنا شدن نسبت به شیوع، سبب شناسی و درمان اختلالات تمایلات جنسی، به صورت مناسبتری می توانند با مشکلات درمانجوها مقابله کنند، به نحوی که در نهایت می توانند مشکلات جنسی درمانجوها را شناسایی کنند و روش درمانی مناسبی را به کار بگیرند.

منابع

1. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan and Sadock’s Synopsis of Psychiatry: Behavioral Sciences and Clinical Psychiatry, Ninth Edition.Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2003.
2. Levine SB, Althof SE, editors. Handbook of Clinical Sexuality for Mental Health Professionals.New York: Brunner-Routledg; 2003.
3. Levine SB, editor. Sexual disorders. In: Tasman A, Kay J, Lieberman J. Psychiatry,Second Edition. Hoboken, NJ: Wley; 2003.
4. Levine SB. Reexploring the concept of sexual desire. J Sex Marital Ther20022839–۵۱ [PubMed]
5. Masters WH, Johnson VE. Boston: Little, Brown & Co.; 1966. Human Sexual Response.
6. Bechtel S The practical encyclopedia of sex and health: From aphrodisiacs and hormones to potency, stress, vasectomy, and yeast infection. Emmaus (PA): Rodale; 1993.
7. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text Revision.Washington, DC: American Psychiatric Press Inc.; 2000.
8. Laumann EO, Rosen RC. Sexual dysfunction in the United States: prevalence and predictors. JAMA1999281537–۵۴۴ [PubMed]
9. Kaplan HS. New York: Brunner: Mazel; 1987. Sexual aversion, sexual phobias, and panic disorder.
10. Coleman CC, King BR, Bolden-Watson C, et al. A placebo-controlled comparison of the effects on sexual functioning of bupropion sustained release and fluoxetine. Clin Ther200123104010–۱۰۵۸ [PubMed]
11. Hindermarch I. The behavioral toxicity of antidepressants: effects on cognition and sexual function. Int Clin Psychopharmacol199813(Suppl. 6)S5–۸ [PubMed]
12. Balercia G, Boscaro M, Lombardo F, et al. Sexual symptoms in endocrine diseases: psychosomatic perspectives. Psychother Psychosom200776134–۱۴۰ [PubMed]
13. Wincze JP, Carey MP. Sexual Dysfunction: A Guide for Assessment and Treatment,Second Edition. New York: Guilford Press; 2001.
14. Meuleman E, Van Lankveld J. Presented at University Medical Centre St Radboud and Pompekliniek,; Nijmegen, the Netherlands.: Jul 12, 2004. Hypoactive sexual desire disorder: an underestimated condition in men.
15. Douglas N, Sleep apnea. In: Harrison’s Principles of Internal Medicine, Seventeenth Edition.Fauci AS, Braunwald E, Kasper DL, editors. New York: McGraw Hill; 2008.
16. Abdallah RT, Simon JA. Testosterone therapy in women: its role in the management of hypoactive sexual desire disorder. Int J Impotence Res200719458–۴۶۳ [PubMed]
17. Shifren JL, Braunstein GD, Simon JA, et al. Transdermal testosterone treatment in women with impaired sexual function after oophorectomy. N Engl J Med2000343682–۶۸۸ [PubMed]
18. Basson R. Womens’ sexual dysfunction: revised and expanded sexual definitions. CMAJ2005172(10)1327–۱۳۳۳ [PMC free article] [PubMed]
19. Stahl SM. Essential Psychopharmacology: Neuroscientific Basis and Practical Applications, Second Edition.New York: Cambridge University Press; 2000.
20. Trudel G, Marchand A, Ravart M, et al. The effect of a cognitive-behavioral group treatment program on hypoactive sexual desire in women. Sex Relat Ther200116145–۱۶۴
21. Ellis A, Harper R. A New Guide to Rational Living.Chatsworth, CA: Wilshire Book Company; 1975.
22. Crenshaw TL, Goldberg JP. Sexual Pharmacology: Drugs That Affect Sexual Functioning.New York: W. W. Norton & Company; 1996.
23. Crenshaw TL. The sexual aversion syndrome. J Sex Marital Ther198511285–۲۹۲ [PubMed]
24. Ponticas Y. Sexual aversion versus hypoactive sexual desire: a diagnostic challenge. Psychiatr Med199210273–۲۸۱ [PubMed]
25. Crenshaw TL, Goldberg JP, Stern WC. Pharmacologic modification of psychosexual dysfunction. J Sex Marital Ther ۱۹۸۷۱۳۲۳۹–۲۵۲ [PubMed]
26. Morales A, Heaton JP. Hormonal erectile dysfunction. Evaluation and management. Urol Clin North Am200128279–۲۸۸ [PubMed]
27. Waxenberg SE, Drellich MG, Sutherlamd AM. The role of hormones in human behavior. I. Changes in female sexuality after adrenalectomy. J Clin Endocrinol Metab195919193–۲۰۲ [PubMed]
28. Basson R. Androgen replacement for women. Can Fam Physician1999452100–۲۱۰۷ [PMC free article] [PubMed]
29. Guay AT, Jacobson J. Decreased free testosterone and dehydroepiandrosterone-sulfate (DHEA-S) levels in women with decreased libido. J Sex Marital Ther200228(Suppl 1)129–۱۴۲ [PubMed]
30. Arlt W, Callies F, van Vlijmen JC, et al. Dehydroepiandrosterone replacement in women with adrenal insufficiency. N Engl J Med19993411013–۱۰۲۰ [PubMed]
31. Walsh KE, Berman JR. Sexual dysfunction in the older woman: an overview of the current understanding and management. Drugs Aging200421655–۶۷۵ [PubMed]
32. Segraves R, Clayton A, Croft H, et al. Bupropin sustained release for the treatment of sexual desire disorder in premenopausal women. J Clin Psychopharmacol.20043339–۳۴۲ [PubMed]
33. O’Carroll R, Bancroft J. Testosterone therapy for low sexual interest and erectile dysfunction in men: a controlled study. Br J Psychiatry.1984145146–۱۵۱ [PubMed]

کیت ای. مونتگومری[۲۹]

روانپزشکی (Edgmont). ژانویه ۲۰۰۸؛ ۵(۶): ۵۰ – ۵۵

این مقاله در ژانویه ۲۰۰۸ به صورت آنلاین منتشر شده است.

PMCID: PMC2695750

PMID: 19727285

[۱] Sexual Response Cycle

[۲] Hypoactive sexual desire disorder and sexual aversion disorder

[۳] Sexual Response Cycle

[۴] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition

[۵] Preoptic area

[۶] vasocongestion

[۷] Axis I

[۸] obstructive sleep apnea

[۹] Addison’s Disease

[۱۰] Cushing’s disease

[۱۱] mesolimbic dopaminergic

[۱۲] Sexual Desire Inventory

[۱۳] International Index of Erectile Function

[۱۴] Masters and Johnson

[۱۵] Pharmacotherapy

[۱۶] Androgen

[۱۷] O’Carroll and Bancroft

[۱۸] Shirren, et al.,

[۱۹] hysterectomies and oophorectomies

[۲۰] Estrogen

[۲۱] Dehydroepiandrosterone-sulfate

[۲۲] Tamoxifen

[۲۳] gonadotorpin

[۲۴] amphetamine and methylphenidate

[۲۵] Bupropion

[۲۶] Segraves, et al.,

[۲۷] bupropion

[۲۸] yohimbine and ginseng root

[۲۹] Keith A. Montgomery,MD