امروز : دوشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۲ می باشد.

ایدز و مسائل جنسی

ایدز و مسائل جنسی

ایدز و مسائل جنسی:زنگ خطر به صدا درآمده است. سالها مسئولان ما زمان داشتند

تا روش های مبارزه با  زیاد شدن ایدز را در جوامع امروزی به کار بگیرند.

ایدز و انقلاب جنسی

اما متاسفانه به خاطر کوتاهی آنها ویروس افزایش پیدا کرده است. انقلاب جنسی به معنی این است

که در دهه ۱۹۶۰ آمریکا و با داخل شدن قرص های ضد بارداری و تغییراتی که در نوع ارتباط جنسی اتفاق افتاده بود

امروزه عادی شده است.

این تغییر زیاد اجتماعی خطا درانقلاب ۱۹۶۸ در فرانسه و با شعارهای دانشجویان خود را نمایان کرد.

با گذشت این انقلاب مفاهیمی که  تا قبل از آن باشد که مواجهه بودند به عنوان  روش زندگی شناخته

شده اند.  این عوض شدن طرز فکر را در کتاب روان پزشکان قسمت انحرافات جنسی می توان مطالعه کرد.

تغییراتی که در دو دهه اخیر در ایران اتفاق افتاده است این امکان را به وجود می آورد که اصلاح انقلاب

جنسی را  برای آن استفاده کنیم. در دهه ۱۳۶۰-۷۰ تبلیغات  در ارتباط با مسایل جنسی  محدود

کتابهای  دوران پهلوی می‌باشد.

آموزش دادن در اینجور موارد صحبتی برای بازگو کردن نبود و برخی از والدین می توانستند از گناه این

موضوع بگذرند و مسائل را به طور واضح برای فرزند خود توضیح دهند.

در محیط های سختگیرانه و گوشه گیر از جهان اقسام خرافات و عقیده‌ های خنده دار درباره ی

مسئله ی جنسی تشکیل شده بود که بعضی از افراد دچار اضطراب و بعضی دیگر را از مسئله جنسی

دور کرده بود. مسئله ی اطلاعات در مورد مسائل جنسی را می‌توان در موفقیت ازدواج مشاهده کرد. هنگامی

که از  طرف مسئولان اعلام شد که  درصد دلیل جدا شدن زوج از هم به خاطر مسئله جنسی بوده است

واضح است که این بحران در نسل ۱۳۶۰-۷۰ تا چه حد افزایش داشته است. و به زبان واضح  مسئله جنسی

با اضطراب و بدون  رضایت انجام می شد.

مربوط به چهار دهه گذشته می باشد. بدن  در سال‌های انقلاب مورد توجه قرار نمی گرفته است. ساده بودن

در خوراک  لباس پوشیدن و آرایش کردن از طرف روایت رسمی ترویج می شد.

به آسانی در مقابل گلوله قرار می گرفت از خود گذشتن در آن سال‌ها افزایش داشته است. اما با تغییر در

انقلاب ۱۳۵۷و عمده شدن شخص در مقابل جمع ،  توجه به بعد بیشتر شد.

بعد از محموله برای کشیدن بار در انقلاب نبود بدن  قسمتی از تولد و لذت بود حتی اگر این نظر مخرب بود.

نسلی که در زمان سیطره نئولیبرالیسم ، اختلاف فردگرایی گزافه  بازار از یک طرف و مدیریت حفاظت

حاکمیت و مسئله جنسی را با خود حمل می کرد.

اختلاف به سوی آزادی در امر جنسی عملکرد زیر را که مدیریت حفاظت از کارانه از بالا، قانونی بودن و توان

خود را در خشنود بودن از حکومت از دست داده و در مقابل هژمونی سینه سپر کرده بود. این مقاوم بودن

شکننده را در آغاز در ممنوع بودن ویدیو ها  ، وعده ها ماهواره و سپس محیط اینترنت می توان مشاهده

کرد.

ممنوعیت ها دونه به دونه با شکست مواجه شدند و در مقابل امواج جهانی  اطلاعات تسلیم شدند. بعداً

در زمانی که مالکیت خصوصی تشویق می شد به مالکیت شخص درآمد  تا این دفعه به عنوان سوژه

در اختیار بازار قرار بگیرد.  بدنی که میشود با آن همه کاری صورت داد. امر جنسی نیز به شخص در

مفهوم کلی تر به بازار عرضه شد.

بر مسئله جنسی در کانتکست ناهماهنگی عملکرد دوران سازنده و نئولیبرالیسم نیز نور بتابد. شاید به

وجود آوردن رابطه ی بین ناهماهنگی و ارتباط جنسی جای تعجب باشد ،  اشخاصی که  در زمان

دوره ی رشد آموزش می بینند که به اطرافیان اعتماد نکنند ،  رابطه را فرصت طلبانه و به صورت

خود خواهی در پیش گیرند و منبع های کمیاب یا غیر قابل پیش بینی فکر کنند امکان دارد بلوغ زیست

شناختی و فعالیت جنسی را زودتر از زمان موردنظر تجربه کنند و روابط دارای لغزش را ادامه دهند.

در واقع میزان افزایش ناهماهنگی در یک جامعه تصویری بدون امنیت در ذهن اشخاص آن جامعه به

وجود می آورد که موجب می شود به صورت ناگهانی رابطه طولانی مدت یعنی سازمان رسمی یا

غیررسمی در شراکت جنسی  شکست بخورند می توان گمان کرد تجربه ناهماهنگی فرایند اقتصادی و

اجتماعی در سی سال پس از جنگ، تصوری به این صورت در جوانان ما رخ داده است: دم را غنیمت شمار

که فردایی در کار نیست.

به صورت خلاصه باید گفت آنچه را که درباره ی انقلاب جنسی از آن صحبت شد امری است که ادامه

دارد کنترل رابطه جنسی در نبود اتفاقات اجتماعی دنبال ترقی بودند و یاد دادن نظام مند  به صورت

تبعیت شخصی در کانتکست  ناهماهنگی و حاضر بودن در بازار عمل می کند.

تعداد شریک های جنسی و نبود وفادار بودن زوج ها نسبت به یکدیگر یکی از نتایج این انقلاب پنهان

می باشد.

شرکت در شریک بودن اشخاص با یکدیگر که در رابطه زوجین به عنوان طلاق بازگو می شود

اگرچه اگر در ذات خود نشانی از جامعه‌ای آسیب زده دارد،  ولی آنچه که مسئله را مورد توجه و دقت

جامعه ‌شناسان و نه اخلاق گرایان می کنند به وجود آمدن بیماری های  دارای انتقال از راه جنسی و از

همه پر اهمیت تر ویروس اچ آی وی می باشد.

آیا میشود میزان جرم ها را در جامعه از تعداد زندانیان آن تشخیص داد؟ رابطه مستقیم  میان جرم و

جنایت در جامعه و تعداد افراد محکوم موجود نمی باشد،  هرچند که ارتباط با معنا  شمارش میان این

دو موجود باشد.  تعداد زندانیان در یک جامعه به عملکرد پلیس و نیروی انتظامی ،  بستگی به نوع

قوانین موجود در آن کشور و وقتی ماندن مجرمان در زندان دارد.

در حالی که امکان دارد در حاشیه داغ آن گروه،  جرم های در حال اتفاق افتادن باشد که پلیس و

دستگاه قضایی بنا به درخواست دخالت در آن نباشند و به حاشیه کشاندن و به اصطلاح

” گتوئیزه ”  کردن آن گروه ها را دستور کارشناس بدهد.

به عنوان مثال گروه های حاشیه نشین شهرها امکان دارد در مواد مخدر و پرخاشگری تنفس کنند،  اما

نیروی انتظامی نتوانند در آن حاشیه های داغ اجتماعی دخالتی داشته باشند و به همین ترتیب این اشخاص

به زندان نروند.

مجرمان و حتی جنایتکاران تا حد زیادی قربانی وضعیت اجتماعی و ناهماهنگی های موجود می باشند

ولی  مقصود از مثال بالا نه به خاطر مجرمان با بیماران مبتلا به اچ آی وی ،  بلکه بررسی عملکرد

بود که موجب اشتباهات شمارشی های بسیاری می شود و روش های غلط در مبارزه با به وجود آمدن

این ویروس را به دنبال دارد.

به زبانی روشن تر جستجوی مسئله شیوع و به وجود آمدن ویروس ایدز، از نظر تعداد مبتلایان به

بیماری AIDS  در بهترین حالت خود یک عملکرد ناقص می باشد.

شماره های فعلی بر اساس نمونه گرفتن در زندان ها و بازداشت گاه ها ،  مرکز های انتقال

خون،  یا پیدا کردن ناخودآگاه آن توسط بیماران و یا از همه بدتر در مرحله آخر بیماری و به دلیل

آشکار شدن علامت AIDS مشخص می شود.

بر طبق الگوریتم های ریاضی موجود در این شمارش  معین  یک ضریب معین ضرب صورت می‌ گیرد

و میزان افراد مبتلا به ویروس اچ آی وی تعیین می شود.

با توجه به آنچه که در بخش انقلاب جنسی گفته شد ،  ایران هم  در دنیای امروز گوشه گیر می باشد.

موج های اولیه شیوع بیماری که از شیوه  انتقال خون و سرنگ‌های آلوده شده مخصوصاً در زندان

می باشد و این موج ها حداکثر خود عبور کرده اند و میزان منتقل کردن ویروس از این روش کمتر از

قبل می باشد.

(علی رغم مقاومت های بدون اثر که برای پخش رایگان سرنگ استریل و کاندوم وجود دارد). آنچه

که در یک اجتماعی دارای خطر می باشد،  افزایش رابطه ی جنسی بدون مهار کردن در عمق جامعه

می باشد.

مردها و زنان جوان جامعه ما از روش های یاد گرفتن رسمی و در دوران بلوغ با طرح حفاظت از

خود یا شریک جنسی خود آشنایی ندارند. نه تنها در یاد گرفتن رسمی بلکه در رسانه های گروهی که

زمانی قرار بود، دانشگاه های این جامعه محسوب شوند هم صحبت کردن درباره ی کاندوم ممنوع بود.

بی تعارف  باید گفت که کاندوم جزو سلاح هایی می باشد که ما برای جلوگیری از منتقل شدن

بیماری ها از شیوه تماس جنسی می کنیم.

اگر در جوامع ما برای استفاده و کاربرد این سلاح آموزشی داده نشود، و آن را در دسترس دیگران

قرار ندهیم و استفاده از آن را تحسین نکنیم، باید انتظار بیماری ایدز را بکشیم.

تا قبل از پیدایش و افزایش شبکه های اجتماعی شاید این جواهر قابل اعتماد بود که یادگیری استفاده از

کاندوم به اطلاعات قبل از دوره ی نوجوانی  صورت میگیرد ولی در چند سال اخیر موجهای آگاهی

جامعه ما را آگاه کرده است و هرگونه فیلم ،  کتاب و یا تصویر به آسانی در دسترس همه گروه‌های

سنی قرار می گیرد.

اگر امروزه مخالفتی برای یادگیری استفاده ازکاندوم  موجود می باشد بهتر است به محققان حوزه های

اجتماعی اجازه داخل شدن به محیط مدرسه ها را بدهند تا میزان اطلاعات جنسی و راه دست پیدا

کردن به این آگهی در نوجوانان این دوره مورد سنجش قرار بگیرد.

تقریباً و قبل از انجام این سنجش می‌توان همان کرد که آگاهی های نوجوان ما در مورد امرجنسی به

هیچ عنوان کم نمی باشد ،  اگرچه با خرافات و اطلاعات نا مطلوب می باشد ، که این موضوع رنج آور

می باشد.

در دسترس بودن کاندوم  موضوع دیگری است. پس از عوض شدن سیاست‌های مدیریت فرزندان و

تحصیل به وجود آوردن فرزند ،  متاسفانه پخش شدن رایگان کاندوم و  قرص های ضد بارداری در

مرکز های بهداشتی تعطیل شد. این تعطیلی اولاً موجب شد که باره جلوگیری از بارداری بر دوش

زنان بیافتد و مسئولیت مردان کمتر شود،  دوم موجب شود تنها منابعی که زنان خانه‌دار و کسانی که

در روستا زندگی می کنند و می توانستند بدون دشواری کاندوم تهیه کنند ، از دسترس آنان خارج

شد.  بدون مسئله قیمت کدام زنی در ایران توانایی این را دارد که به آسانی در داخل داروخانه شود و

کاندوم بخرد؟  در واقع محیط های اجتماعی اعتراف کاندوم  آنقدر با ممنوعیت پیوند خورده که تهیه

کردن آن از داروخانه نه تنها برای خانوم ها بلکه برای مردان هم دشوار می باشد.

به عنوان یک توسعه میتوان در دستشویی رستوران هایی که محل جمع شدن جوان ها میباشد

دستگا ه هایی  نصب کرد که به صورت نقدی یا اعتباری توانایی تهیه کاندوم به وجود آید و در آن

بروشورهای برای طرز استفاده از آن قرار دهند.

این بروشور ها توانایی این را دارند که بیماریهایی که از طریق ارتباط جنسی انتقال داده می‌شوند راهنمایی

کنند. بدون آنکه به دیگران اخلاق را آموزش بدهند، مسئولیت در برابر شریک جنسی را یادآوری می‌کنند. با

این طریق تهیه کردن کاندوم راحت تر می شود. در این صورت جوانان را مورد هدف قرار می دهیم و تا

حدودی اطلاعات نظام‌مند را بیشتر می کنیم. در مقاله های قبل به مسئله هایی مثل ترس و در مورد

بیماری ایدز خواندید و درباره ی طریقه مبارزه با این بیماری را دیدید.

این راه پخش شده دارو، باعث می‌شود که این بیماری در سطح جامعه کم شود و به خاطر نزدیکی و قابل در

دسترس بودن پزشکان خانواده  شریک های جنسی ،  عوامل صدمه رسانده و طریقه پاسخ به معالجه

راحت تر شده و قابل جلوگیری می باشد. اگر پزشکان خانواده ۲ روز فعالیت کنند و بیماران به آنها اعتماد

کنند احتمال دارد بتواند شریک های جنسی آنها را بهروش یاد داد و یا اطلاعات جنسی را پخش کرد و بیشتر شود.

از طرفی دیگر امکان معالجه  pep(pre/post exposure proohylaxis) به وجود می‌آید.  بدین

معنا که اشخاصی که در خطر قرار دارند(رابطه ی جنسی نا متناسب،  داخل شدن سوزن کثیف به دست،

جنین سلامت در رحم مادر مبتلا و…...) گرفتن روزه مخصوصی از داروها تا حد امکان از مبتلا به بیماری در امان می‌مانید.

این عملکرد فقط در مواردی آسان می شود که پزشک تشخیص دقیق از سوژه  به دست بیاورند  و  در

نزدیک اشخاص قرار داده شود.  پزشک خانواده می‌توانندبا بیماری ایدز باشد. عملکردی که در مورد تحول

سالم بودند مورد غفلت قرار گرفته است. در پایان اینکه زنگ های خطر به صدا درآمده است.  بیماری که در

اجتماع به وجود آمده است. سالها مسئولان زمان داشته اند تا شیوه های مبارزه با این بیماری را در جامعه

به کار بگیرند ،اما متاسفانه کوتاهی اتفاق افتاده است و ویروس در حال داخل شدن به مرحله ی افزایش یافتن می باشد.

زمان آن رسیده است که محققان پیشرفت کنند و  اعلام کنند که نه تنها باید با ترس این بیماری و امر

جنسی مبارزه کرد بلکه باید عملکرد های اجتماعی مانند پخش رایگان کاندوم در عمل قرار بگیرند.  در امر

معالجه پزشک خانواده و عملکرد اجتماعی پخش دارو پر اهمیت می باشد و باید از قبل گسترش یابد.

دولت در این زمینه وظیفه سختی دارد و سه سازمان وزارت بهداشت و معالجه، آموزش و پرورش و صدا و

سیما باید برای مبارزه با این بیماری همکاری کنند بدون آنکه به عملکردهای منفی اجازه اتفاق افتادن

بدهند. وقت طلایی مبارزه با بیشتر شدن بیماری تمام شده است ولی هنوز می‌توان با همکاری در

مقابله با حمله ی این بیماری که در بستر ناهماهنگی اجتماعی و آگاه نبودن به گسترش خود ادامه می

دهند مقابله کرد وقت را باید دریافت کرد که پایدار نیستیم و در مقابل آن پاسخگو هستیم.

منبع: مقالات کانون مشاوران ایران

دیگرمقالات :

سن رابطه عاطفی و جنسی

مشکلات جنسی

ارسال نظرات

پاسخی بگذارید

*