اعتماد به افراد خانواده

کار خانوادگی بدون اعتماد متقابل بین اعضا امکان‌پذیر نخواهد بود. اعتماد در کار خانوادگی به معنی اطمینان‌خاطر اعضای خانواده از این است که در گروه کسی قصد ضربه زدن به دیگری را ندارد.

در چنین شرایطی، اعضا احساس امنیت و راحتی می‌کنند. در نتیجه، هنگام رویارویی‌های خود حالت دفاعی نمی‌گیرند بلکه اعضا ضعف‌های یکدیگر را پوشش می‌دهند و این ضعف‌ها باعث آسیب‌پذیرشدن آنها نمی‌شود. آنها به‌راحتی از هم کمک می‌خواهند و یکدیگر را حتی بدون درخواست کمک، یاری می‌رسانند. بی‌اعتمادی، یکی از مهم‌ترین آفت‌های کار خانواده است که اغلب موجب از دست رفتن تعهد گروهی می‌شود. اعضای خانواده‌‌های بی‌اعتماد، ضعف‌ها و لغزش‌های خود را از یکدیگر پنهان می‌کنند، از یاری دادن به حوزه‌های بیرون از مسئولیت خود اکراه دارند، بدون تلاش برای شناخت درست مقصود و استعداد دیگران عجولانه قضاوت می‌کنند، از شناخت مهارت‌ها و تجربه‌های یکدیگر و بهره‌برداری از آنها غفلت می‌ورزند، برای هدایت رفتارهای سیاسی‌گونه خود وقت و انرژی تلف می‌کنند، نسبت به موقعیت دیگران حسد می‌ورزند و برای پرهیز از گردهمایی و جلسه‌های کاری بهانه می‌تراشند.

ایجاد چنین روحیه‌ای در یک خانواده کاری چندان آسان نیست. کارشناسان روش‌های مختلفی را برای ایجاد اعتماد بین اعضای خانواده ارائه می‌کنند. برای مثال، گروهی پیشنهاد می‌کنند اعضای خانواده در جلسه‌ای به چند پرسش کوتاه از زندگی شخصی خود پاسخ دهند. این کار احساس یگانگی و درک متقابل را قوت می‌بخشد و رفتارهای نادرست و غرض‌ورزانه را تضعیف می‌کند. سرپرست یک خانواده می‌تواند از همه شیوه‌های لازم برای سازمان‌دهی یک خانواده استفاده کند اما به منظور توانمند نگه‌داشتن خانواده لازم است کارهای مهمی را به دقت در دستور کار خود قرار دهد. برای نمونه، در بحث اعتمادسازی، نقش سرپرست خانواده از همه اعضا مهم‌تر است. او باید خطر کند و خود را در معرض انتقاد دیگران قرار دهد تا دیگران هم جرئت و شرایط اعتمادآفرینی را تقویت کنند. رفتار سرپرست گروه باید واقعی و صادقانه باشد، در غیر این صورت باعث تقویت رفتارهای سیاسی‌گونه و ریاکارانه می‌شود. اگر سرپرست گروه فکر می‌کند با وجود اعتماد متقابلی که کمابیش بین اعضا وجود دارد، همچنان خانواده کاری موفقی ندارد، باید روی تعهد کاری اعضا و مسئولیت‌پذیری آنها تمرکز کند.

برای ایجاد این دو ویژگی، سرپرست خانواده باید به این پرسش‌ها پاسخ دهد: – آیا اهداف کار خانوادگی به درستی برای اعضا تشریح شده است؟ – آیا وظایف و مسئولیت‌ها به‌وضوح برای اعضا شناخته و بیان شده است؟ – آیا کار خانوادگی به عنوان یک اولویت، مورد توجه مدیران قرار می‌گیرد؟ – آیا اعضا صادقانه تمایل به همکاری با خانواده دارند و آیا به اهمیت کاری که باید انجام شود واقفند؟ – آیا انتظارات اعضا برای پیشرفت مهارت‌هایشان در خانواده برآورده می‌شود؟ – آیا اعضای خانواده، مهارت و شایستگی لازم برای رسیدن به اهداف خانوادگی را دارند؟ – آیا اعضای خانواده در مقابل کار خود بازخوردهای مناسب دریافت می‌کنند؟ – آیا سازمان، اطلاعات لازم را به طور متناوب در اختیار اعضا قرار می‌دهد؟ – آنها چقدر در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری سازمان سهم دارند؟ – آیا می‌توانند نظرات مخالف خود را به‌راحتی و بدون ملاحظه‌کاری بیان کنند؟

منبع: com.مشاوره-خانواده

بازدید:۷۵۲۶۹۳

رتبه مقاله درگوگل: