چه زمانی نگران باشیم

بوی بد واژن: علل

• بوی آمینو شبیه بوی ماهی : بوی آمینو واژینال شبیه بوی ماهی، نشان دهنده عفونت است که باید به متخصص زنان و زایمان توجه کرد، قبل از هر چیز با توجه به روش درمانی که برای رفع آن انجام می شود. . این نوع بوی واژن می تواند در صورت قلیایی شدن ترشحات، پس از مقاربت و قاعدگی بسیار شدید شود. خارش و سوزش نیز شایع است. علل احتمالی بوی آمینو واژن عبارتند از: واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس .
• بویی شبیه به بوی گوشت فاسد : ممکن است به یک جسم خارجی بستگی داشته باشد ، مانند تکه ای از دستمال توالت یا تامپونی که در زمان معین تعویض نشده است (برخلاف آنچه که ممکن است باور داشته باشید، اتفاق نادری نیست). در این موارد، علاوه بر بوی بد ترشحات واژن زرد، سبز، صورتی، خاکستری یا قهوه‌ای، ممکن است علائم دیگری مانند خارش واژن ، درد هنگام ادرار کردن ، درد اطراف لگن یا شکم، قرمزی اطراف ناحیه تناسلی را تجربه کنید. و تورم واژن اگر نمی توانید جسم خارجی را به راحتی بازیابی کنید و این علائم را تجربه کردید، باید با پزشک خود مشورت کنید.

بوی واژن: چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

بوی غیرطبیعی یا ناخوشایند واژن ممکن است یک تظاهرات ثابت باشد یا فقط در طول فعالیت‌های خاصی مانند هنگام مقاربت جنسی یا پس از ادرار رخ دهد (مثلاً هنگامی که ادرار در تماس با نواحی ملتهب یا آسیب دیده ناحیه تناسلی واژن است). بسته به علت ، بوی بد می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود و می تواند با علائم دیگری مانند خارش، اریتم، حساسیت، ترشحات واژن یا مجرای ادرار همراه باشد.

ارزیابی این علامت – ضروری برای ایجاد درمان صحیح با هدف محرک – باید توسط متخصص زنان انجام شود و معمولاً شامل تاریخچه ، معاینه فیزیکی و تجزیه و تحلیل ترشحات واژن یا مجرای ادرار است. پس از بررسی، در واقع، ممکن است علائم و نشانه هایی پیدا شود که دلایل احتمالی مربوط به آن را نشان می دهد . تشخیص زودهنگام و درمان کافی شرایط پاتولوژیک زمینه ساز تغییر بوی واژن، خطر عوارض احتمالی را کاهش می دهد .

علائم همراه که باید مراقب آنها بود

در صورتی که بوی واژن در عرض چند روز نشانه‌ای از پسرفت را نشان نداد، بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید یا توسط متخصص زنان معاینه شوید تا علت آن مشخص شود. مراقب این علامت باشید و به پزشک خود توجه کنید، به خصوص زمانی که با موارد زیر همراه باشد:

• تب
• ترشحات واژن با رنگ یا بافت غیرمعمول
• خونریزی غیر مرتبط با پریود
• خارش صمیمی
• سوزش صمیمی
• تورم یا قرمزی ناحیه تناسلی

بوی واژن: کدام آزمایشات اندیکاسیون دارند؟

برای تعیین علت تغییر بوی واژن، پزشک ممکن است نمونه ادرار را جمع آوری کرده و مقادیر کمی از ترشحات تناسلی را خارج کند. اندازه‌گیری pH و بررسی میکروسکوپی این ماده به ما اجازه می‌دهد که اولین سرنخ را در مورد شرایطی که باعث احساس سوزش شده است به دست دهیم. اگر نتایج آنالیزهای اولیه قطعی نباشد، نمونه های گرفته شده را می توان در کشت قرار داد تا مشخص شود کدام میکروارگانیسم مسئول علائم است.

همچنین پزشک می تواند با استفاده از سواب دهانه رحم از ترشحات گردن رحم نمونه برداری کند و با معاینه میکروبیولوژیک وجود عفونت را بررسی کند.

بر اساس ظن تشخیصی و شواهدی که با بازرسی اندام تناسلی به دست آمده است، که بیش از هر چیز با هدف رد وجود ضایعات از قبل انجام شده است، ممکن است آزمایش‌های بالینی و آزمایشگاهی از جمله آزمایش‌های خون برای تأیید هرگونه تغییرات هماتوشیمیایی نشان داده شود. نشان دهنده التهاب یا یک فرآیند عفونی در حال پیشرفت است.

تغییرات بوی واژن: علل

عفونت هایی که بوی واژن را تغییر می دهند

واژینوز باکتریال

عفونتی که بیشتر با تغییر بوی واژن همراه است، واژینوز باکتریایی است .

بر اساس این وضعیت، یک دیس میکروبیسم واژن وجود دارد که باعث افزایش باکتری های بیماری زا می شود. اغلب، وجود آن با خارش، سوزش صمیمی و افزایش ترشحات واژن مشخص می شود که همگن، خاکستری مایل به سفید و با بوی بد مشخص می شود.

تصویر علت شناسی واژینوز باکتریایی کاملاً پیچیده است: به نظر می رسد شروع آن به تعامل همزمان عوامل مختلف بستگی دارد، نه اینکه توسط یک میکروارگانیسم منفرد یا رفتار “خطرناک” ایجاد شود. در هر صورت، نتیجه عدم تعادل در فلور واژن است که در آن میکروارگانیسم‌هایی غالب هستند که معمولاً نباید وجود داشته باشند یا فقط باید در مقادیر محدود وجود داشته باشند.

واژینوز باکتریایی در زنان فعال از نظر جنسی شایع تر است، به خصوص اگر مقاربت جنسی شامل استفاده از کاندوم نباشد. اسپرم در واقع pH واژن را افزایش می دهد تا شرایط زندگی مطلوب تری برای اسپرم ایجاد کند . با این حال، چنین اصلاحی می‌تواند به نفع دوسم میکروبیسم واژن و تکثیر برخی از باکتری‌ها باشد. بی بند و باری، که به عنوان تعداد زیاد شرکای جنسی شناخته می شود، همچنین یک عامل خطر مهم برای واژینوز باکتریایی در نظر گرفته می شود.

سایر شرایطی که می توانند تعادل طبیعی فلور باکتریایی واژن را بر هم بزنند و مستعد ابتلا به واژینوز باکتریایی شوند عبارتند از:

• استرس روانی : می تواند سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد ، بنابراین مستعد ابتلا به واژینوز باکتریایی است.
• تغییرات هورمونی ( پیشگیری هورمونی ، چرخه قاعدگی، بارداری و یائسگی)؛
• درمان های آنتی بیوتیکی موضعی یا سیستمیک ؛
• استفاده از ضدبارداری های مکانیکی داخل رحمی ، مانند مارپیچ.
• استفاده بیش از حد مکرر از دوش واژینال ؛
• بهداشت صمیمی با مواد شوینده خیلی تهاجمی یا با pH نامناسب.

واژینوز باکتریایی با آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول که به صورت خوراکی یا واژینال به شکل پساری مصرف می شود و کلیندامایسین به صورت کرم یا ژل موضعی درمان می شود.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس یکی دیگر از توضیحات احتمالی برای تغییر بوی واژن است. این یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی است که توسط تک یاخته های تاژک دار Trichomonas vaginalis ایجاد می شود .

مردان اغلب ناقل عفونت بدون علامت هستند، در حالی که در زنان تریکوموناس واژینالیس اغلب باعث واژینیت ، سرویکیت و اورتریت می شود .

بنابراین، علائم عفونت های مقاربتی  شامل موارد زیر باشد:

• خارش یا سوزش شدید در ناحیه تناسلی خارجی و واژن؛
• ترشحات واژن به رنگ زرد مایل به سبز، کف آلود و معمولاً بدبو ، گاهی اوقات با لکه های خونی کوچک .
• قرمزی یا درد ناحیه تناسلی ؛
• سوزش در هنگام ادرار و نیاز به تکرر ادرار؛
• دیسپارونی ( درد در حین مقاربت).

یکی دیگر از یافته های نسبتا رایج دیگر، که در طی یک ویزیت زنان قابل شناسایی است ، به اصطلاح ” سرویکس توت فرنگی ” است. این شباهت از وجود لکه های کوچک قرمز رنگ در سطح مخاط دهانه رحم و دیواره واژن ناشی می شود.

علاوه بر این، در حضور تریکومونیازیس، تنوع علائم در مراحل مختلف چرخه قاعدگی و تشدید علائم در طول قاعدگی مشاهده شده است .

اگر تریکومونیازیس به سرعت درمان شود، بهبودی سریع است. درمان تریکومونیازیس به ویژه بر اساس مصرف آنتی بیوتیک های خاص است.

توجه! با توجه به اینکه اغلب، در صورت عدم درمان فوری، تریکومونیازیس از یک فرم حاد به یک مزمن عودکننده تبدیل می‌شود که با تغییر فازهای بدون علامت و مراحل حاد یا تحت حاد مشخص می‌شود، بسیار مهم است که در صورت بروز علائم مشکوک ذکر شده در بالا با پزشک مشورت کنید. .

عفونت های قارچی و مخمری

عفونت های قارچی و مخمری می تواند باعث تغییر بوی واژن در برخی افراد شود.

کاندیدیازیس یک عفونت قارچی است که توسط مخمری از جنس کاندیدا ایجاد می شود . در بیشتر موارد عامل این عفونت کاندیدا آلبیکنس است .

کاندیدا می تواند از طریق مقاربت جنسی و با استفاده مشترک از حوله یا کتانی استفاده شده توسط فرد آلوده منتقل شود: با این حال باید تأکید کرد که انتقال جنسی، بر خلاف سایر عفونت های واژن، اهمیت کمی دارد . شرایط متعددی می تواند باعث تکثیر این میکروارگانیسم و ​​در نتیجه شروع کاندیدیازیس شود. به عنوان مثال، افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عفونت های قارچی باشند، زیرا آنها دوست دارند قند اضافی موجود در ادرار خود را تغذیه کنند . آسیب پذیری در برابر این قارچ نیز به دلیل استرس، استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها یا کورتیکواستروئیدها است.، عدم تعادل میکروبیوتا و PH واژن. به طور کلی، همه موقعیت ها یا بیماری هایی که بدن را ضعیف می کنند یا سیستم ایمنی را کاهش می دهند، می توانند زمینه ساز تکثیر بیش از حد کاندیدا شوند. استفاده از لباس های زیر خیلی تنگ یا نایلونی، استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی و تغییرات هورمونی که در طول دوره قاعدگی و در دوران بارداری رخ می دهد نیز با شروع کاندیدیازیس مرتبط است.

با این حال، کاندیدا را می توان با داروهای ضد قارچی خاص ، به عنوان مثال، بر پایه کلوتریمازول ، میکونازول و فنتیکونازول درمان کرد. پزشک معمولاً درمان موضعی را تجویز می کند، یعنی بر اساس تخمک ها و کرم های واژینال . به ندرت، درمان موضعی می تواند با درمان سیستمیک، یعنی مصرف قرص خوراکی همراه باشد. لازم به ذکر است که بهبودی از کاندیدیازیس می‌تواند آهسته باشد و گاهی اوقات، درمان قطعی نیست. در واقع، باید در نظر گرفت که درمان از نوع قارچی استاتیک است، یعنی از تکثیر و تکثیر کاندیدا جلوگیری می کند و به سیستم ایمنی اجازه می دهد.زمان حذف آن است بنابراین، کنترل این اختلال می تواند بسیار دشوار باشد و پس از قطع درمان عود کند.

توجه! گزینه درمانی هرچه که باشد، دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک را با دقت دنبال کنید و کل پروتکل درمان را تکمیل کنید، زیرا ممکن است عفونت به طور کامل از بین نرود و مستعد عود شود.

سایر علل بوی بد واژن

تغییرات بوی واژن همچنین می‌تواند نشانه‌ای از سایر عفونت‌های مقاربتی و اختلالات زنانه باشد، به‌ویژه اگر این شرایط شدید و/یا همراه با ترشح باشد. با این حال، اغلب اوقات، تغییر در بوی واژن ناشی از شرایطی است که تشخیص و درمان نسبتاً ساده است.

این بدان معنا نیست که دریافت مراقبت مناسب از اهمیت کمتری برخوردار است. درمان نشدن واژینوز باکتریایی – برای مثال – می تواند منجر به عوارض زنانه شود (گاهی اوقات، با بیماری التهابی لگن همراه است که می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد) و به طور بالقوه می تواند فرد را در برابر عفونت های جدی تر آسیب پذیر کند.

باید ها و نباید ها

همانطور که چندین بار گفته شد، اگر بوی واژن تغییر کرده یا نامطبوع شده است، بهتر است با متخصص زنان مشورت کنید تا علائم به درستی تفسیر شود. هنگامی که تشخیص مشخص شد، درمان به دلایل خاص معطوف می شود: معمولاً این مشکل زمانی حل می شود که آسیب شناسی زمینه ای با موفقیت مدیریت شود و بوی غیر طبیعی واژن تنها یکی از علائم آن است. بر اساس علل شناسایی شده در طول فرآیند تشخیصی، درمان می تواند شامل استفاده از داروها باشد ، مشروط به توصیه پزشک.

اگر عفونت باکتریایی وجود داشته باشد، برای مثال، درمان شامل استفاده از آنتی بیوتیک است که به صورت خوراکی یا موضعی برای چند روز مصرف می شود. اما در صورت وجود عفونت های قارچی، استفاده از داروهای ضد قارچ نشان داده شده است .

علاوه بر پیگیری دقیق درمان مشخص شده توسط پزشک، اصلاح عوامل مستعد کننده و اتخاذ برخی اقدامات احتیاطی مانند:

• از دئودورانت‌ها و دوش‌های واژینال استفاده نکنید ، مگر اینکه پزشکتان صراحتاً توصیه کرده باشد: پوشاندن بو مشکلی را که باعث آن می‌شود حل نمی‌کند و محصولات استفاده شده می‌توانند عفونت یا اختلال زمینه‌ای را بدتر کنند و همچنین سطح pH را تغییر دهند. در واقع، قرار دادن واژن در معرض اقدامات بهداشتی بسیار شدید می تواند تعادل باکتری های موجود در آن را به هم بزند و خطر عفونت را افزایش دهد. حتی استفاده از پاک کننده های صمیمی نیز نباید بیش از حد انجام شود: این عادت می تواند سیستم ایمنی طبیعی واژن و فلور میکروبی ساپروفیت را تغییر دهد .
• هنگام شستشو، دوش را به حمام ترجیح دهید : مواد شوینده استفاده شده را خوب بشویید و خوب خشک کنید تا از رکود رطوبت جلوگیری کنید. از صابون های خیلی تهاجمی استفاده نکنید و از استفاده مداوم از دستمال مرطوب دئودورانت، جوراب شلواری، تامپون داخلی و صابون های با pH اسیدی خودداری کنید .
• پس از استفاده از توالت، این قانون خوبی است که خود را از جلو به عقب پاک کنید : این کار از گسترش باکتری های مدفوع به واژن جلوگیری می کند. علاوه بر این، باید به اتخاذ تدابیر بهداشتی صحیح مانند فراموش کردن شستن دست ها و بعد از هر بار اجابت مزاج و ادرار توجه شود.
• در مورد رابطه جنسی : برای جلوگیری از تماس مایع منی و واژن از کاندوم استفاده کنید. فقط از روان کننده های بدون معطر و بدون طعم استفاده کنید.
• لباس های زیر را انتخاب کنید که تعریق مناسب را تضمین کند و ناحیه تناسلی را تحریک نکند. بنابراین، استفاده از کتانی پنبه ای خالص ترجیحاً سفید ترجیح داده شود. این پارچه طبیعی امکان اکسیژن رسانی صحیح بافت را فراهم می کند و رکود ترشحات را محدود می کند(منبع:Giulia Bertelli.

بهترین داروهای طبیعی برای مقابله با بوی واژن

در میان داروهای طبیعی برای از بین بردن بوی واژن، در کنار شوینده های ظریفی که به طور خاص برای درمان این مشکلات طراحی شده اند، داروهایی مانند کرم ها، دمنوش ها و مکمل های غذایی را نیز پیدا می کنیم. در اینجا منتخبی از محصولاتی است که می توان آنها را به صورت آنلاین خریداری کرد

کتابشناسی و منابع مفید

• Centers for Disease Control and Prevention. STD facts – bacterial vaginosis. February 8, 2017.
  STD Facts – Trichomoniasis. Centers for Disease Control and Prevention. Jan 31, 2017.
  Rodrigues CF, Rodrigues ME, Henriques M. Candida sp. Infections in patients with diabetes mellitus. J Clin Med. 2019;8(1)
  Office of Women’s Health Pelvic inflammatory disease. Apr 1, 2019.